To jedna z tych książek dla dzieci, która cieszy oko także dorosłego czytelnika. I myślę, że nie uda mi się zdobyć na to, aby ten egzemplarz podarować jakiemuś dziecku.

Etnogadki to z początku historyjki o dawnej wsi, jak wyglądało wtedy życie, jakie były kiedyś zawody, czym zajmowali się ludzie. Trochę taki skansen w pigułce. Każda strona jest nie tylko opatrzona tekstem głównym, wyjaśniającym wszystkie niuanse, ale są też rymowanki i wierszyki wplecione w ilustracje.
Następnie płynnie tematyka przechodzi do pór roku, które się powtarzają i są wyznaczane przez wielki zegar przyrody. W każdej porze roku znajdują się obrzędy i zwyczaje, pokazane jest, jak tradycyjnie obchodzono pewne święta i co wtedy się przygotowało. Niekiedy można znaleźć przepisy, jak coś zrobić samemu, np. związanie bożonarodzeniowych ozdób ze słomy, malowanie jajek domowym sposobem, robienie wianków do puszczania na wodzie, lanie wosku na Andrzejki czy bardziej przyziemne, jak… robienie powideł śliwkowych!


Uważam…