„Tenkrát o Vánocích” (zbiór opowiadań)

„Tenkrát o Vánocích” | fot. Jeden akapit
W samej końcówce roku udało mi się zebrać w sobie i wreszcie przeczytać książkę po czesku. Jest to zbiór dziewięciu opowiadań, pisanych przez różnych autorów, w tematyce bożonarodzeniowej. Jednak żadnego z tych opowiadań nie nazwałabym świątecznym w znaczeniu miłym, radosnym i rodzinnym. Właściwie we wszystkich pojawiają się ludzie, dla których święta są niepotrzebnym stresem, niekiedy przymusem by spędzać czas z rodziną, żeby kupić odpowiedni prezent, czy wprost przeciwnie, mają stanowić czas wykluczenia, umartwiania się nad samotnością lub ucieczką. Pod tym względem był to dość nietypowy zbiór opowiadań świątecznych. 

Gdybym miała wskazać moje ulubione, to byłaby to Vánočka (nazwa typowego świątecznego ciasta w Czechach), bo pokazuje w jednej osobie tak wiele kobiet, które „muszą” zajechać się na święta, a gdy ktoś im mówi, że nie muszą, to czują atak na siebie i na całe świętowanie; Dopis pro Ježiška (List do Jezuska, tak jak list do Mikołaja), w którym okazuje się, że jedno życzenie 9-latka może zmienić dramatycznie życie całej jego rodziny; Tenkrát o Vanocích (Wtedy na Święta), w którym główna bohaterka czuje, że już nic nie musi i może spędzić Wigilię tak, jak chce. Opowiadania może nie były do końca przyjemne w kategoriach świątecznego klimatu, ale mam wrażenie, że były dość szczerym spojrzeniem na ten jakże stresujący czas w roku.

 

Autorzy: Alena Mornštajnová, Petra Soukupová, Petra Dvořáková, Alice Nellis, Anna Bolavá, Marek Epstein, Petr Stančík, Ondřej Neff, Irena Hejdová.

Komentarze